Linux Komutları

Giriş

Bu kılavuzu kimler okumalı

Yeni başlayan bir GNU / Linux kullanıcısı mısınız ve normal pencere sürükleme ve fare tıklamasının ötesine bakmak mı istiyorsunuz? Bu kılavuz GNU / Linux komut satırının temellerini öğrenmek isteyen yeni başlayanlar için hazırlanmıştır. Bu eğitici, gezinme, dosya ve dizin yönetimi, yazılım yükleme ve temel sistem sorunlarını giderme ile ilgili temel Linux komutlarını gözden geçirmeyi amaçlamaktadır.

GNU / Linux Komut Satırı nedir

Şansınız, birisinin GNU / Linux işletim sistemi hakkında konuştuğunu duyduğunuzda, komut satırı veya Linux komutları hakkında konuşmasını da dinlemenizdir. Bu komutu çalıştırın ve bunu ve şu komutu yürütün! Sağ?

Ancak, neden? Neden GNU / Linux işletim sistemi neredeyse her zaman komutlar ve komut satırı ile bağlantılıdır? Bunun basit cevabı, komut satırının GNU / Linux işletim sisteminin ayrılmaz bir parçası olmasıdır ve bu nedenle kullanıcıya görevleri daha verimli, daha iyi bir hassasiyetle ve en önemlisi tüm yürütme süreci hakkında ek içgörü bilgileri ile gerçekleştirme imkanı sunar.

Birçok GNU / Linux acemi kullanıcısı komut satırını ve Linux komutlarını trepidation, üst düzey sihirbaz büyü becerileri ve gereksiz ek yük ile ilişkilendirir.

Kendimize karşı dürüst olalım! GNU / Linux sisteminden ve komut satırından kaçınmanız için ne tür bir bahaneniz olursa olsun, nedeni büyük olasılıkla anlama ve öğrenme isteksizliği ile bağlantılıdır.

Bu nedenle, eksikliklerimiz için GNU / Linux sistemini suçlamayalım! Tam bir başlangıç ​​veya ileri seviye kullanıcı olmanıza yardımcı olmak için burada. Sistemin size ne ölçüde yardımcı olabileceği, bazı tescilli işletim sistemlerinde olduğu gibi, cüzdanınızın derinliğine bağlı değildir! GNU / Linux sisteminden aldığınız yardım miktarı sadece öğrenme isteğinize ve kararlılığınıza bağlıdır.

Bu aşamada, kendinize sorduğunuz sorunun şudur:GNU / Linux işletim sistemini kullanmak için GNU / Linux komut satırını ve sayısız komutları öğrenmem gerekir mi? Hızlı cevap hayır! GUI'nin yüklü olduğu iyi bir GNU / Linux işletim sistemi, kullanıcının temel ve hatta gelişmiş görevleri gerçekleştirmek için komut satırını kullanmasını gerektirmez.

GNU / Linux komut satırını öğrenmeyi düşünmenizin tek nedeni, sistemden en iyi şekilde yararlanmak için verimliliğinizi artırmak ve öndeki görev bunu yapmanızı gerektiriyorsa. Birçok GNU / Linux kullanıcısının komut satırının ne olduğunu bile bilmeden yıllarca gittiğini unutmayın! Linux komut satırını bilmemek son derece iyidir ve sistem ihtiyacınız olanı yaparsa en temel komutları bile öğrenmeye gerek yoktur.

Hangi GNU / Linux işletim sistemi çeşidini kullanırsanız kullanın, Grafik Kullanıcı Arayüzü olsun ya da olmasın, komut satırı her zaman bir biçimde bulunur.Bu nedenle, komut satırı temellerini biliyorsanız, kullanılan sistemden bağımsız olarak hala kendinizi evinizde hissedersiniz. Komut satırı, çeşitli komutları kullanarak, sistemi yönetmenize ve GUI olmadan herhangi bir GNU / Linux sisteminde en karmaşık görevleri bile gerçekleştirmenize ve görünüşe göre tam oturduğunuzu hissettiren uzun mesafelerde uzaktan gerçekleştirmenize izin verir. bilgisayarın önü.

Bununla birlikte, bunun için, GNU / Linux komut satırının en azından temel anlayışına sahip olması ve sunduğu bazı komutların bazı temel kullanımını öğrenmesi gerekir. Korkmayın, çünkü bu Linux komutları öğreticisini okuyarak öğreneceğiniz şey tam olarak budur.

Linux Komutları nedir

Linux komutları, tüm sistemi yönetmek için kullanılan tüm GNU / Linux işletim sisteminin özüdür. Bilmiyor olabilirsiniz, ancak grafik kullanıcı arabiriminde çalıştırdığınız uygulamaların çoğu, verilen görevi gerçekleştirmek için arka planda sizin için Linux komutları yürütmektedir.

Uygulamanın bizim için otomatik olarak Linux komutlarını çalıştırmasına izin vermenin birçok belirgin faydası vardır. Bununla birlikte, dezavantaj, çoğu durumda komutun yürütülmesini, istenen sonuca getirmek için özelleştiremememizdir. Ayrıca, bir şeyler ters giderse, kullanıcı büyük olasılıkla sorunun nasıl giderileceği hakkında bir ipucu olmadan karanlıkta kalır.

Şimdi düşünüyor olabilirsiniz: Tamam, her şey yolunda ama kaç tane komut var ve hepsini öğrenmeliyim?GNU / Linux sisteminizde mevcut olan Linux komutlarının sayısı önemsizdir, çünkü sayı sistemden sisteme her zaman farklıdır. Ancak, tam sayı konusunda ısrar ediyorsanız, terminalinizde aşağıdaki komutu yürütün:

$ for i in ${PATH//:/ }; do ls $i; done | sort | uniq | wc -l

Sisteminizde bulunan komutların sayısı farklı olacaktır. Sonuç olarak, GNU / Linux işletim sistemi ortalama olarak bir sonraki soruyu cevaplayan birkaç bin komut içerebilmektedir ki bu da kullanıcının hepsini öğrenmesi gerekip gerekmediğidir. Deneyebilirsiniz, ama bu görev başarısızlığa mahkumdur.

Bu nedenle, en iyi yaklaşım temel bilgilerle başlamaktır; mutlak, GNU / Linux dosya sisteminde gezinmenize ve temel yönetim görevlerini gerçekleştirmenize yardımcı olacak Linux komutlarını öğrenmelidir. Bu görevi yerine getirdikten ve Linux komut satırından emin olduktan sonra, geri kalanı sadece GNU / Linux sistemini kullanarak doğal olarak minimum çaba ile gelir. Tek ihtiyacınız olan açık bir zihin ve kararlılıktır.

Tamam, bu boş konuşma ile yeterince ve hadi başlayalım!

Temel Dosya Sistemi ve Gezinme Linux Komutları

Komut satırı bağımsız değişkenleri, seçenekleri ve parametreleri

GNU / Linux komut satırını tam olarak anlamak isterse, Linux komut satırı argümanları, seçenekleri ve parametreleri arasındaki farkı anlamak en önemli kısımdır. Bu nedenle, bu konuyu atlamayın, bunun yerine bir sonraki bölüme geçmeden önce konuyu iyice anladığınızdan emin olun.

Linux komut satırı argümanları, seçenekleri ve parametreleri arasındaki farkı açıklamak için en iyi araç ls komutudur . lsKomutu henüz bilmiyorsanız endişelenmeyin, çünkü bu komut daha sonraki bölümlerde ayrıntılı olarak ele alınmıştır. Terminali açın ve aşağıdaki komutu çalıştırın. Girmeyin$Bu işaret, yalnızca komut satırında yürütülecek bir komut olduğunu ve normal ayrıcalıklı olmayan bir kullanıcı olarak yürütüleceğini bildirmek için bir amaca hizmet eder:

$ ls

Yukarıdaki komutu yazıp ENTER tuşuna bastıktan sonra, komut geçerli dizininizdeki tüm dosyaları ve dizinleri listeler. Şimdilik, komutun çıktısını dikkate almayın ve bu komutun, komutun lskendisi olan tek bir argümandan oluştuğunu unutmayın . Bu argümanı argüman olarak adlandırıyoruz 0. Ardından, şu komutu deneyin:

$ ls -a

Yukarıdaki komut iki argümandan oluşur. Bağımsız değişken olarak adlandırılan ilk bağımsız değişken 0, lskomutun kendisidir ve ikinci bağımsız değişken 1, lskomutun seçeneği olarak numaralandırılır -a.

Komut seçenekleri kullanıcının komut çıkışını değiştirmesine izin verir. Her Linux komutunun farklı seçenekleri vardır. Komut seçenekleri komutun kendisine sabit kodlanmıştır. Adından da anlaşılacağı gibi, komut seçenekleri isteğe bağlıdır ve kullanıcının bunları kullanmasını gerektirmez. Bu durumda lskomutun seçeneği -a, komutun dizinimizde bulunan gizli dosyaları veya dizinleri de yazdırmasını bildirir.

Hala ana dizininizdeyken aşağıdaki komutu çalıştırın:

$ ls -l .bashrc

Eğer takip ederseniz, yukarıdaki komutun üç argümandan oluştuğunu zaten biliyorsunuzdur. İlk olarak, 0komutun kendisinin argümanı vardır . İkinci argüman, daha doğrusu argüman 1olan lskomutun seçenek -ltalimatını lsüreten uzun bir veya birden fazla dosyaları hakkında kullanıcıya bilgi veren çıktıyı listeleme için komutu. Son olarak, üçüncü argüman numarası 2, lskomuta sağlanan ve komutu yalnızca adlı tek bir dosya üzerinde çalışmasını söyleyen bir parametredir .bashrc.

Hızlı ipucu:

Yukarıdaki .bashrcdosya durumunda , önekin dosya adının .bir parçası olduğunu ve dosyanın gizlendiğini gösterdiğini lütfen unutmayın . Gizli seçeneği, seçenek kullanılmadıkça lskomutun bu dosyayı varsayılan olarak çıktısının bir parçası olarak listelemeyeceği anlamına gelir -a.

Parametre, komutun kendisine veya seçeneklerinden bir veya daha fazlasına ek bilgi sağlayan bir komut satırı bağımsız değişkenidir. Hangi komutu yürüttüğünüze bağlı olarak bir veya daha fazla seçenek veya parametre sağlayabilirsiniz. Aşağıdaki örneği düşünün:

$ ls -l -h .bashrc .bash_history

Bu durumda, komutumuz beş argümandan oluşur. Orada lskomut, iki seçenek yani bunlar, -lve -hve son olarak parametreler olarak iki dosya adları vardır .bashrcve .bash_historydosyanın.

Komut satırındaki tüm bağımsız değişkenleri sağlama sırası, yürütmekte olduğunuz Linux komutuna bağlıdır. Bununla birlikte, önerilen ve evrensel kural, komuttan sonra gerekli tüm seçenekleri ve ardından gerekli tüm parametreleri sağlamaktır. Örneğin, aşağıdakiler de yukarıdaki ile aynı çıktıyı üreten geçerli bir komuttur, ancak bu tür komut sözdiziminden kaçınılmalıdır:

$ ls .bashrc -l .bash_history -h

Son olarak, komutunuzu kısaltmak ve böylece daha okunabilir hale getirmek için, komutların çoğu kullanıcının birden çok seçeneği tek bir argümanda birleştirmesine izin verir. Yani seçenekleri -lve -htek bir argümanda birleştirmek mümkün -lh. Örneğin:

$ ls -lh .bashrc .bash_history

Aşağıdaki videoda bölümün tamamı özetlenmektedir. Şimdiye kadar, komut satırı argümanları, seçenekleri ve parametreleri hakkında net bir anlayışa sahip olmalısınız.

Dosya sisteminde gezinme

Bu bölüm, Linux komut satırının dosya sisteminde gezinme olan bir başka önemli bölümünü de kapsamaktadır. Yıllar boyunca birçok kullanıcının GNU / Linux dosya sistemi navigasyonunu anlamak için zor zamanlar yaşadığını gördüm, çünkü normalden C:veya D:sürücülerden önemli ölçüde farklı . Bu bölümde, cdkomut ve komut olan ilk iki Linux komutunu da öğreneceksiniz pwd.

Bize şu ifadeye başlayalım: unut C:ya D:sen diğer mülkiyet işletim sistemlerinden biliyoruz sürücüler.Bu bilgi burada geçerli değildir ve sadece sizi şaşırtabilir. GNU / Linux dosya sistemi, tüm dosya sistemindeki herhangi bir dizinden herhangi bir sabit sürücüye veya bölüme erişime izin verir. Ancak, bu aşamada, bu konuda endişelenmemeliyiz.

Belki de GNU / Linux dosya sistemini tanımlamak için en iyi benzetme, Bash Scripting Tutorial'ım için zaten kullandığım sistemdir . GNU / Linux dosya sistemini çok katlı bir bina olarak düşünün. İle belirtilen kök dizini (binanın giriş kapısı) /tüm dosya sistemine (bina) giriş sağlar, böylece tüm dizinlere (seviyeler / odalar) ve dosyalara (insanlar) erişim sağlar.

Seviye 3'te oda 1'e gitmek için önce ana kapıya girmeliyiz /, sonra seviye 3'e geçmeliyizlevel3/ve oradan girin room1. Bu nedenle, bir bina içindeki bu odaya giden mutlak yoldur/level3/room1 . Buradan, oda2'yi seviye3'te de ziyaret etmek istiyorsak, önce oda1 olan mevcut konumumuzu girerek bırakmalı ../ve sonra odanın adını eklemeliyiz room2. Biz bu durumda room2 göreceli bir yol aldı ../room2. Biz zaten seviye 3, bu yüzden tüm binadan ayrılmak ve ana giriş üzerinden mutlak yol almak gerek yoktu /level3/room2. Kafa karıştırıcı? GNU / Linux komut satırı ile birkaç oturumdan sonra endişelenmeyin, bilgi batırır ve sizin için ikinci bir doğa haline gelir.

İster inanın ister inanmayın, GNU / Linux işletim sistemi tüm kullanıcılara dosya sistemi navigasyonuna yardımcı olmak için bir pusula sağlar.pwd( S Rint ağırlık orking d irectory) komutu gönderir. Her kaybolduğunuzda sadece pwdkomutu girin ve size yolu gösterecektir. Şimdi dene. Terminali açın ve pwdENTER tuşuna basın:

$ pwd

Varsayılan olarak, başlangıç ​​çalışma dizininiz her zaman ana dizininizdir. Sistem dışı her kullanıcının dizinde /homedizini vardır. Yukarıdaki resmin üzerine gösterildiği gibi kullanıcının ev dizininin tam yol linuxconfigolduğunu /home/linuxconfig. Sisteminizde "john" kullanıcısı varsa, bu kullanıcının ana dizininin mutlak yolu olur /home/john.

Hızlı ipucu:

Herhangi bir kullanıcı ana dizinine erişim yalnızca dizinin sahibi olan gerçek kullanıcı ve GNU / Linux durumunda kullanıcı olan yönetici tarafından kullanılabilir root.

Bu aşamada, komut satırına komutların nasıl girileceğini ve dosya sistemindeki geçerli konumumuzu nasıl elde edeceğimizi bilmeliyiz. Hareket etmeye başlama zamanı. , Kullandığımız sadece bunu yapmak için cd( c hange d irectory) komutu. cdKomut kullanıcı uygun erişim izinlerine sahip olduğunu koşulda dosya sistemi üzerinde herhangi bir dizine gidin kullanıcı mevcut verir.

Aşağıdaki komutları uygulayarak deneyin ve denemekten korkmayın. pwdSize mevcut konumunuzu anında bildirmek için kişisel pusulanızı, komutunu unutmayın . Lütfen aşağıdaki linuxconfigkullanıcıyı kendi kullanıcı adınızla değiştirmeyi unutmayın:

$ cd /home
$ cd linuxconfig
$ cd /
$ cd home/linuxconfig
$ cd ../linuxconfig
$ cd ../../etc
$ cd /home/linuxconfig

Satır 5 ve Satır 6 hariç , yukarıdaki komutlar kendi kendini açıklayıcı olmalıdır. On Hat 5 biz kullanılan kısayol var ../bir üst dizine yukarı taşımak için linuxconfigdizine. On Line 6 biz gittiğiniz sonunda iki dizinleri yukarı taşındı ve var etcdizine.

Egzersiz yapmak:

cdHerhangi bir konumdan kullanıcı ana dizininize anında gitmek için herhangi bir argüman olmadan komutu yürütün . cd -Ziyaret ettiğiniz son iki konum arasında geçiş yapmak için yürütün . Komutları yürüttükten cd ~ve hangi dizinde buluyorsunuz cd .?

Egzersiz yapmak:

Mutlak ve göreli yol arasındaki farkı söyleyebilir misiniz ? Yukarıdaki görüntüye bakarak, cdkomut kullanarak dosya sisteminde gezinirken mutlak ve göreli yolu kaç kez kullandığımızı sayabilir misiniz ?
İPUCU: Mutlak yol her zaman /karakterle başlar .

GNU / Linux dosya sisteminden geçmek ve mutlak ve göreli yol arasındaki farkı anlamak yeni başlayanlar için kolay bir konu değildir. İlerlemeden önce, cdLinux bilgisi ve dizinler arasında gezinme konusunda kendinizi rahat hissettiğinizden emin olun , çünkü bu bilgi gelecek bölümlerde size iyi hizmet edecektir.

Bir dizin içeriğini listeleme

Bu noktada, cdkomutu kullanarak dosya sisteminde gezinme konusunda rahat olmalısınız ve ayrıca komut satırı argümanları, seçenekleri ve parametreleri de dahil olmak üzere genel olarak GNU / Linux komut satırı hakkında temel bir anlayışa sahip olmalısınız. Şimdiye kadar herhangi bir dizine nasıl gidileceğini öğrendik, ancak henüz dizin içeriğinin nasıl listeleneceğini öğrenmedik. Dizin içeriğini listeleme bu bölümün ana konusudur.

Herhangi bir dizinin içeriğini listelemek için kullanılacak araç lskomuttur. Şimdi dene. Terminali açın ve lsherhangi bir seçenek veya parametre olmadan ana dizininizdeki komutu kendiniz girin :

$ ls

lsKomut herhangi bir seçenek veya parametre olmadan yürütüldüğünde, komut geçerli çalışma dizininin içeriğini listeler. Birçok modern terminal, dizinleri mavi, normal dosyaları beyaz ve yürütülebilir dosyaları yeşil renkte boyayarak kullanıcıya ek bilgi sağlar. Pek çok terminalde bu tür bir lüks bulamayacağınıza dikkat edin ve bu nedenle, çeşitli dizin içeriği öğelerinin lskomutunu kullanarak manuel olarak nasıl ayırt edeceğimizi öğrenmemiz gerekir .

Hızlı ipucu:

Çoğu komut, işlevi ve her bir komutun hangi argümanları kabul ettiği hakkında bilgi edinmek için kullanılabilecek manuel bir sayfa ile birlikte gelir. manİstediğiniz komutun manuel sayfasını görüntülemek için komutu kullanın . Örneğin, lskomutun yürütülmesi için manuel bir sayfa görüntülemek man ls. Manuel sayfadan çıkmak için qtuşuna basın .

Önceki bölümlerde daha önce öğrendiğimiz gibi, önceden programlanmış seçeneklerini kullanarak komutun çıktısını değiştirmek mümkündür. Bu durumda, -luzun liste olarak da bilinen seçenek varsayılan lsçıktıya daha fazla bilgi ekler :

$ ls -l

Bu -lseçeneği kullanarak lskomut, kullanıcıya izinler, kullanıcı veya grup sahipliği, dosya boyutu ve değişiklik zamanı gibi ek bilgiler sağlar.

Diğer bir genel lskomut seçeneği de, -adizindeki tüm gizli dosyaları veya dizinleri listeler. Öneki adı olan herhangi bir dosya veya dizin .gizlidir, bu nedenle varsayılan lskomut çıktısının bir parçası olarak dahil edilmez .

$ ls -a

Birçok lskomutun seçenekleri sadece bazı diğer seçenekler ile birlikte anlam var. Örneğin, seçilen herhangi bir dosyanın dosya boyutunu göstermek için kullanıcı lskomutlara -lseçenek ve söz konusu gerçek dosya adı ile parametre olarak sağlayabilir . Dosyanın lsboyutunu göstermek için aşağıdaki komut örneğini düşünün image.jpg:

$ ls -l image.jpg

Varsayılan olarak, lskomut dosya boyutunu bayt cinsinden görüntüler, yani -h(insan tarafından okunabilir) seçeneği sağlanmaz. -hSeçenekle birlikte belirtilmedikçe, -lseçeneğin bir anlamı olmadığını unutmayın .

Bu noktada, kullanıcıların parametreleri kullanarak ana dizinlerinden ayrılmadan herhangi bir dizini listeleyebileceğini veya tüm dosya sistemindeki herhangi bir dosya hakkında bilgi bulabileceğini unutmamak önemlidir. Bunu yapmak için, komuta parametre olarak hakkında daha fazla bilgi listelemek istediğiniz bir dosya veya dizine mutlak veya göreli yol sağlamanız yeterlidir . Aşağıdaki komut örneklerini deneyin :lsls

$ ls /etc/systemd
$ ls -l ../
$ ls -lh /etc/services

Egzersiz yapmak:

lsKomutun manuel sayfasını kullanın ve /etcdizinin içeriğini dosya boyutuna göre azalan sırada göstermenin bir yolunu bulabileceğinizi görün .

Dizin oluşturma

Dizinlerin amacı dosya sistemini, dolayısıyla bizim ve sistem dosyalarımızı düzenli tutmaktır. Bu bölümde, mkdirGNU / Linux komut satırındaki komutu kullanarak nasıl dizin oluşturacağınızı öğreneceksiniz .

GNU / Linux sisteminde bir dizin oluşturmak mkdir, istenen doğrudan adı bir argüman olarak belirtirken komutu yürütmek kadar basittir . Şimdi dene. Terminali açın ve örneğin dir1ana dizininizde adlı yeni bir dizin oluşturun .

$ mkdir dir1

Hızlı ipucu:

Adlarının bir parçası olarak boşluk içeren dosya ve dizinler oluşturmaktan kaçının. Linux'ta adı tırnak işareti ile çevreleyen bir dizin veya dosya adı oluşturmak mümkündür mkdir "my files", ancak bu daha sonra sorunlar yaratabilir, bu nedenle pahasına önlemek! Dosya veya dizin adında boşluk kullanmanız gerekiyorsa, _bunun yerine bir alt çizgi kullanın.

Ardından, lsgeçerli çalışma dizininizin içeriğini listelemek için komutu kullanın ve dizin doğru şekilde oluşturulduysa, bunu komut çıkışında görmelisiniz.

Geçerli çalışma dizininizdeki dizini oluşturmakla aynı şekilde, uygun izinlere sahip olmanız koşuluyla dosya sisteminin herhangi bir yerinde bir dizin de oluşturabilirsiniz. Şimdi denilen yeni bir dizin oluşturalım exampleiçinde /tmpdizine.

Artık bu göreve yaklaşmanın iki yolu var. İlk olarak, komutu /tmpkullanmaya gidebiliriz cdve dizinde bir kez mkdiryeni dizin adını izleyen komutu yürütebiliriz .

Diğer bir çözüm, yeni dizin adının sadece önekini yeni dizinin yaratılacağı dizinin doğru mutlak veya göreceli yoluyla önek oluşturarak oluşturmaktır example. Bu nedenle , komut yürütülmeden önce dizine cdgitmek için komutu kullanmanıza gerek yoktur :/tmp/mkdir

$ mkdir /tmp/example

mkdirKomuta ile ilgili öğrenilecek çok şey yok . Daha önce açıklandığı gibi mutlak ve göreli yol arasındaki farkı anladığınız sürece, iyisinizdir. Komutla birlikte kullanılan yalnızca bir ortak seçenek daha vardır mkdirve bu da -pseçenektir.

Let Diyelim ki yeni bir dizin oluşturmak istiyor demek dir2varolan dizin içinde dir1sıra yeni oluştururken dir3içinde dir2. İlk çözüm ilk önce, dir2ardından dizin içinde mkdiroluşturmak için ikinci komutun çalıştırılması olacaktır . Ancak, bu seçeneği kullanarak, tek bir komut yürütme ile elde edilebilir :dir3dir2-pmkdir

$ mkdir -p dir1/dir2/dir3

Egzersiz yapmak:

Kullanıcı hesabınızı kullanarak, dizin my_diriçinde adlandırılan bir dizin oluşturmayı /etcdeneyin. Çalışıyor mu? Değilse, neden?

Dosya oluşturma ve dosya içeriğini okuma

GNU / Linux sistemi, ayarlar, yapılandırma ve günlük gibi verilerle ilgili bilgilerin çoğunu düz ASCII metin dosyaları biçiminde depolar. Bu nedenle, herhangi bir kullanıcının metin dosyası manipülasyonunu en azından temel olarak anlaması önemlidir.

Bu bölümde, basit bir komut satırı tabanlı metin dosyası düzenleyicisi kullanarak nasıl dosya oluşturulacağını, dosya içeriğini nasıl okuyacağınızı ve bir metin dosyasını nasıl düzenleyeceğinizi öğreneceksiniz.

Başlangıç file1dizininizde boş bir dosya oluşturarak başlayalım . Bunu yapmak için touchkomutu kullanırız . Terminalinizi açın ve aşağıdaki Linux komutunu girin:

$ touch file1

Hepsi bu! Artık file1ana dizininizde başarıyla adlandırılan yeni bir dosya oluşturdunuz . Komutu lsşimdi yürütünüz ve bu yeni dosyayı ana dizininizde oturup görmeniz gerekir.Belki de, .txtveya gibi bir uzantı içermeyen bir dosya oluşturduğumuzu fark etmiş olabilirsiniz .exe. Not, GNU / Linux sistemlerindeki dosya uzantısının çoğunlukla lstüm dosyaları ve dizinleri listeleme komutunun yürütülmesi üzerine, bir uzantıya sahip bir dosyanın .txtmakul bir şekilde bir ASCII metin dosyası olduğu açıktır. ile bir dosyanın .pngbir görüntü dosyası olması muhtemeldir.

Bu noktada, bir GNU / Linux işletim sisteminde dosya oluşturmanın birçok yolu olduğunu belirtmek önemlidir. Gerçekte, daha önce yaptığımız gibi boş bir dosya oluşturmanız gerekmiyor. Aslında, touch komutunun birincil amacı dosya oluşturmak değil, başka bir zaman için bir hikaye olan dosya zaman damgalarıyla manipüle etmektir.

Dosyaların asıl amacı veri depolamak olduğundan, tam da bunu yapacağız. Bazı rastgele metinler içeren nanoyeni bir dosya oluşturmak için çağrılan bir metin dosyası düzenleyicisini kullanalım todo-list.txt. Aşağıdaki komutu yürüterek başlayın:

$ nano todo-list.txt

nanoKomutu yürüttüğünüzde, nano düzenleyici açılır ve yeni todo-list.txtdosyanın içeriğini düzenlemenizi sağlar . İken nanoeditörü dosya içeriğinde herhangi bir değişiklik gerçekleştirmek gerektiği gibi.

Hazır olduğunda, dosyayı kaydetmek için CTRL+oönce ENTERtuşuna , ardından tuşuna basın . Bu noktada yeni todo-list.txtdosya oluşturulur. nanoEditörden çıkmak CTRL+xiçin aşağıdaki resimlerde gösterildiği gibi tuş bileşimine basın :nanoMetin düzenleyici komutunun bir parametresi olarak dosya adını belirterek varolan herhangi bir metin dosyasını düzenlemeye devam edebilirsiniz .

Şimdiye kadar nasıl bir dosya oluşturulacağını ve bir komut satırı metin düzenleyicisi kullanarak mevcut veya yeni metin dosyasını nasıl düzenleyeceğimizi öğrendik. Henüz ele almadığımız şey, metin dosyasının içeriğinin nasıl okunacağıdır. Dürüst olmak gerekirse, fazla bir şey yok! catGNU / Linux komutunu kullanarak herhangi bir dosyanın içeriğini okuyabilirsiniz .

Şimdi dene. Komutu yürütün catve parametre olarak incelemek istediğiniz dosyanın adını girin. Örneğin:

$ cat todo-list.txt

Egzersiz yapmak:

Bazı dosyalar binlerce satıra yayılabilir. Komutu /etc/serviceskullanarak dosyanın içeriğini aramayı deneyin cat. Bazı terminallerde sınırlı sayıda çizgi vardır ve kaydırma çubuğu yoktur. Bu nedenle, büyük metin dosyalarının içeriğini sadece catkomutu kullanarak okumak mümkün olmazdı . Dosyanın içeriğini okumak lessveya moreokumak için komutlarla denemeler yapın /etc/services.

Bu bölümü "Bitti ve Tozlu" olarak işaretlemeden önce, aşina olmanız gereken bir komut daha var. Bu komut denir file.

Daha önce, dosya adlarının uzantılarla sonlandırılmasının gerekli olmadığından bahsettiğimizi unutmayın. Eğer durum buysa, ana dizinimizde veya GNU / Linux dosya sisteminin herhangi bir yerinde ne tür bir dosyanın saklandığını nasıl bileceğiz? Bu, filekomutun kullanışlı olduğu yerdir . fileKomut, parametre olarak sağlanmış olan bir dosyanın dosya tipini verir. Şimdi dene:

$ file todo-list.txt

Dosyaları ve dizinleri yeniden adlandırma veya taşıma

Başka bir mantıklı adım, dosyaları ve dizinleri yeniden adlandırmayı veya taşımayı öğrenmektir. Bu noktada, dosya veya dizinlerin nasıl oluşturulacağını tartıştık, ama mevcut dizini veya dosyayı başka bir konuma taşımak ne olacak? GNU / Linux sistemi altında dosya veya dizinlerin taşınması ve yeniden adlandırılmasının temelde aynı olduğunu bilmekten memnuniyet duymalısınız.

GNU / Linux dosya sistemindeki dosyaları yeniden adlandırmak ve taşımak basit bir iştir. Gerekli olan tek şey mv, yukarıdaki Dosya sistemi gezinme bölümünde daha önce anlatıldığı gibi mutlak ve göreceli yolun komutu ve anlaşılmasıdır .

Aşağıdaki örneği düşünün:

$ touch file1
$ mkdir dir1

Yukarıdakileri touchve mkdirkomutları kullanarak file1ve dizin adında bir dosya oluşturduk dir1. touchVe mkdirkomutlarının kullanımı daha önce ele alınmıştı, bu yüzden açıklama gerekli olmamalı.

Görev öncesinde yeniden adlandırmak etmektir file1için file2ve dir1hiç dir2kullanarak mvkomutu. Bunu yapmak için, mvkomutu ilk parametre olarak yeniden adlandırmak istediğimiz dosya veya dizinin mutlak veya göreli yolunu sağlamalıyız. Gerekli ikinci parametre, dosya veya dizinin yeniden adlandırılmasını istediğimiz dosya veya dizinin mutlak veya göreli yoludur:

$ mv file1 file2
$ mv dir1 dir2

Burada anlaşılması gereken nokta, GNU / Linux'un dosyaları yeniden adlandırmak için açık bir komutu olmadığıdır. Bunun yerine, mv(taşıma için kısa) komutu, işlem sırasında adlarını değiştirirken dosya veya dizini bir konumdan diğerine taşımak için kullanılır. Aşağıdaki örneği düşünün:

$ mv file2 /tmp/file3
$ mv dir2 /tmp/dir2

İlk komut file2dizine taşındı /tmp/ve yeniden adlandırıldı file3. İkinci komut taşındı dir2içine /tmp/ve aynı hedef dizin adı verilen bu yana dizin adı aynı kalır.

Bu nedenle, ikinci komut aslında kaynağı sadece dir2hedef dizine /tmp/taşır, bu nedenle yeni dizin adını belirten ikinci parametre gerekli değildir ve aşağıdaki gibi yürütülebilir:

$ mv dir2 /tmp/

Yukarıdaki mvkomutun anlaşılması önemlidir , çünkü mvkomut aynı zamanda birden çok parametreyi kabul etme yeteneğine sahiptir. Yani, tek mvkomutu yürüterek birden fazla dizini ve / veya dosyayı aynı anda taşımak mümkündür :

$ mkdir dir4 dir5
$ touch file4 file5
$ mv file4 dir4 file5 dir5 /tmp

Hızlı ipucu:

Birden fazla mvkomut parametresiyle uyulması gereken tek kural, komuta birden fazla kaynak parametresi sağlandığında mvson sağlanan parametrenin bir dizin olması gerektiğidir.

Yukarıdaki mvkomut birden fazla dosya ve dizini yeni konuma taşıdı: /tmpdizin. Burada, mvkomut olarak kaç kaynak dosya veya dizin sağlayacağınıza bakılmaksızın , son sağlanan parametrenin hedef olarak kabul edildiğini parametreler olarak belirtmek önemlidir .

Başka bir konuya geçmeden önce, mvkomut hakkında muhtemelen zarar verici bir gerçekten bahsetmek önemlidir .Aşağıdaki görüntü mv, bu bölümde açıklandığı şekilde uygulanan komutu gösterir :

Dosyaları ve Dizinleri Kopyalama

Önceki bölümde, mvGNU / Linux komutunu kullanarak dosya ve dizinleri bir konumdan diğerine nasıl taşıyacağımızı tartıştık . Bu bölüm, cpkomutu kullanarak dosyaların ve dizinlerin bir kopyasının nasıl oluşturulacağına ilişkin benzer bir konuyu kapsar .

Önceki bölümde toplanan bilginin çoğu öğrenmek için bize yardım edecek cpher ikisi için sözdizimi olarak GNU / Linux komut mvve cpkomutları çok benzer. Temel fark, dosyaları veya dizini taşımak yerine cpkomutun kaynak dosyanın veya dizinin tam bir kopyasını oluşturmasıdır.

Onunla olduğu gibi mvkomut mekanizma aşağıdakilercpkomutunun en az iki parametre ile sağlanması gerekir. İlk parametre kaynak dosya veya dizindir ve ikinci parametre hedef dosya veya dizindir.

Başlangıç ​​dizinimizde bulunan dosyanın bir kopyasını oluşturmanın basit bir örneğiyle başlayalım. İlk olarak, touchkomutu adlı yeni bir dosya oluşturmak için kullanırız file1ve daha sonra bunun tam bir kopyasını yaparız file2:

$ touch file1
$ cp file1 file2

Burada oldukça açık olan kural, cpkomuta sağlanan kaynak ve hedef parametrelerin aynı olamayacağıdır:

$ cp file1 file1
cp: 'file1' and 'file1' are the same file

Hem kaynak hem de hedef parametresi için tam olarak aynı bir dosya adı sağlamanın tek yolu, dosyayı mutlak veya göreli yolu kullanarak farklı bir dizine kopyalamaktır. Aşağıdaki cpkomut örneği file1dizinin bir kopyasını oluşturur /tmp:

$ cp file1 /tmp/file1

Ancak, dosya adını değiştirmek gibi bir niyetiniz yoksa, dosya adını bir hedef parametre olarak sağlamanız gerekmez. Bu nedenle, yukarıdaki komut şu şekilde kısaltılabilir:

$ cp file1 /tmp/

Egzersiz yapmak:

Tek cpkomutu çalıştırarak /etc/servicesdosyanın bir kopyasını ana dizininize kopyalayın ve yeniden adlandırın port-numbers.txt.

cpBir dizinin kopyasını da oluşturmak için aynı komut sözdizimini kullanabilirsiniz. Ancak, önemli bir fark vardır ve bir dizini kopyalamak için -r(özyinelemeli) cpkomut seçeneğini kullanmamız gerekir . Aşağıdaki örneği düşünün:

$ mkdir dir1
$ cp dir1 /tmp/
cp: -r not specified; omitting directory 'dir1'
$ cp -r dir1 /tmp

GNU / Linux mvkomutunda da olduğu gibi, cpkomut birden fazla parametreyi de kabul eder. Yani, tek bir cpkomutla aynı anda birden fazla dosya ve dizin kopyalamak mümkündür .

Kural, son parametrenin bir dizin olması gerektiğidir. İlk önce başka bir örnek dizin ve dosya oluşturduğumuz aşağıdaki örneği inceleyin. Ardından, bu dizini diğer iki dosyayla birlikte dizine kopyalarız /tmp/:

$ mkdir dir2
$ touch file1 file2
$ cp -r dir2/ file1 file2 /tmp/

Aşağıdaki görüntü cp, bu bölümde açıklandığı şekilde uygulanan komutu gösterir :

Dosyaları ve Dizinleri Kaldırma

Bu aşamada, Linux komut satırı temelleri konusunda oldukça emin olmalısınız. Komutların kullanıldığı bir kalıp da fark etmiş olabilirsiniz. Herhangi bir dosya veya dizini nasıl oluşturacağınızı, taşıyacağınızı ve yeniden adlandıracağınızı bilmelisiniz. Ancak, dosya veya dizinlerin nasıl kaldırılacağını bilmeden dosya sisteminiz dolar, bu nedenle daha fazla veri saklama özelliği kaybedilir.

Bu bölümde iki komut ele alınacaktır. İlk komut rmdirve ikinci komut rm. Hem rmdirve rmkomutlarının adlarına bakarken , komutun rmdirdizinleri kaldırmak için kullanıldığını ve ikinci komutun rmdosyaları silmek için kullanıldığını ve çoğunlukla haklı olduğunuzu hızlı bir şekilde sonuçlandırabilirsiniz . Önce rmdirkomuta bakarak başlayalım .

Deneylerimiz için, birden çok alt dizin ve dosya içeren aşağıdaki dizin yapısını kullanacağız. Amacımız tüm dosyaları ve dizinleri kaldırmak için nasıl kullanılacağını rmdirve rmkomutları öğrenmek :Daha önce öğrendiğiniz GNU / Linux komutlarında olduğu gibi, rmdirkomut birden fazla argümanı da kabul eder. Örneğin, dir4tek yapmamız gereken rmdirkomut dizinine parametre olarak kaldırmak istediğimiz dizinin adını sağlamaktır:

$ rmdir my_files/dir4/

Basit değil mi? Şimdi bir sonraki dizini kaldıralım diyelim dir1:

$ rmdir my_files/dir1
rmdir: failed to remove 'my_files/dir1': Directory not empty

Gördüğünüz gibi, yukarıdaki rmdirkomut dir1dizini kaldıramadı . Bunun birincil görevi rmdirdizinleri kaldırmaktır ve dizin dir1dosyaları içerdiğinden, rmdirkomut bu dizini boş olmadığından şikayet eden bir hata iletisiyle bu dizini atladı.

Mantık sağlam! Boş olmayan dizini kaldırmanın tek yolu, rmdiroldukça uzun komut satırı seçeneğini kullanmaktır --ignore-fail-on-non-empty. Ancak, bu noktada rmkomutu kullanmak çok daha kolaydır . rmKomut dizin boş veya dosya ve alt dizinleri herhangi bir sayı ile doldurulan olup olmadığını dosyaları ve dizinleri herhangi bir sayıda kaldırmak için yetenekli seçeneklerin doğru kombinasyonu ile olduğunu.

İlk olarak, rmşu dosyayı kaldırmak için test edelim my_file.txt:

$ rm my_files/my_file.txt

Dizini kaldırmak rmiçin -rseçenek kombinasyonunu kullanmamız gerekir . Seçenek -r, özyinelemeli anlamına gelir, yani komut, içeriğinin yanı sıra herhangi bir dizini de kaldırır. Aşağıdaki komut, my_files/dir1herhangi bir dosya veya alt dizin dahil olmak üzere tüm dizini kaldırır :

$ rm -r my_files/dir1/

rmKomutu kullanmak oldukça basittir. Diğer birçok Linux komutları gibi, birden fazla parametreyi kabul eder, böylece tek veya herhangi bir sayıda dosya ve dizini kolayca kaldırabilir.

Egzersiz yapmak:

Giriş dizininizde bulunan rmtüm my_filedizini kaldırmak için tek komutu yürütün .

Dosya veya dizin arama

Bu noktada, dosya sistemi navigasyonu ve dosya / dizin yönetimi konusunda oldukça rahat olmalısınız. Temel GNU / Linux sistem yönetimi komutlarına adanmış bir sonraki bölüme geçmeden önce, böyle bir ihtiyaç ortaya çıktığında dosyaları nasıl arayacağımızı tartışmalıyız. Kullanıcının dosyaları aramasına izin veren iki ana Linux komutu vardır. Yani, locatekomut ve findkomuttur. Komut güçlü bir araç dolayısıyla buna başlayanlar söz konusu olduğunda biraz kullanımına ezici bit olabiliyor. Bu nedenle, komutu sadece kullanımı çok daha kolay olduğu için ele alıyoruz . Linux komutunun temel kullanımı oldukça basittir. Tür bir parametre olarak dosya veya dizin adının başına. Örneğin, şu dosyayı arayalım:

findlocate

locatelocateissue:

$ locate issue

Yukarıdaki komut, dosya sistemi issueveya dizin adının herhangi bir yerinde dizeyi içeren tüm dosya sistemindeki dosyaların veya dizinlerin bir listesini oluşturur . Ne aradığınıza bağlı olarak, bu liste önemli ölçüde büyüyebilir.

Bu nedenle, tam bir dosya adı eşleşmesi aramanın daha uygun bulmaya meyilli bir çıktı üretmesi muhtemeldir. Bunu yapmak için normal ifadeler ve locatekomut satırı seçeneğini kullanmamız gerekir -r.

Düzenli ifadeler bu eğitimin kapsamı dışındadır. Şimdilik, tam olarak bir dosya adı veya dizin adı aramak için dizeyi /ve ile çevrelememiz gerektiğini bilmeliyiz $. Örneğin:

$ locate -r /issue$

Kendinizi locateLinux komut yöneticisinin rütbesine yükseltmeden önce , locatekomutun nasıl çalıştığını kısaca tartışalım . locateBu sadece kullanımı ile günde bir kez güncellenir mevcut ön inşa veritabanı dizin dosyası danışır çünkü komut, son derece hızlı bir arayış içindedir updatedbkomuta.

Dezavantajı, locatekomutun son updatedbkomut yürütüldüğünden bu yana oluşturulan herhangi bir dosyayı veya dizini almamasıdır . Bununla birlikte, yeni dosyaları dahil etmek için, kullanıcıların updatedbkomutu aşağıda gösterildiği gibi manuel olarak çalıştırma seçeneği vardır :

$ sudo updatedb

Egzersiz yapmak:

locateLinux komutuyla oynamayı deneyin ve komuta yalnızca belirli bir dizinde dosya arama talimatı vermenin bir yolunu bulabileceğinizi görün.

Temel Yönetim Linux Komutları

Yönetici Ayrıcalıklarıyla komutları yürütme

Çalıştırılacak Linux komutlarının çoğu yönetici ayrıcalıkları olmadan yürütülecektir. Nitekim, yönetici ayrıcalıklarına sahip komutların yürütülmesi, yalnızca önündeki görevin gerektirmesi durumunda önerilir. Bu basit kurala uymak genel sistem bütünlüğüne katkıda bulunacak ve kullanıcının Linux komut satırı ile etkileşime girerken maliyetli ve gereksiz hatalardan kaçınmasına izin verecektir.

Bununla birlikte, Linux komutlarını yönetici ayrıcalıklarıyla tamamen yürütmekten kaçınmayı hayal etmek zordur. Yeni yazılım yüklemesi, temel sistem hizmetlerinin yapılandırması ve daha fazlası için yönetici ayrıcalıkları gerekir. sudoLinux komutunun kullanışlı olduğu yer burasıdır . Herhangi bir Linux komutunun önünesudokomutun yönetici olarak adlandırılan kök ayrıcalıklarıyla yürütülmesini sağlar. Kendin dene:

$ sudo whoami
$ whoami

Varsayılan olarak, sudokullanıcıya sudoilk başarılı kimlik doğrulamasından sonra parola olmadan komutu kullanarak art arda ayrıcalıklı komutlar girmesi için 5 dakika verilir .

Hızlı ipucu:

Terminalden Linux komutlarını çalıştırmanızı isteyen Linux ile ilgili herhangi bir belgeyi okuduğunuzda, $veya ile ön ekli tüm komutları görürsünüz #. $İşareti, herhangi bir Linux düzenli olmayan ayrıcalıklı kullanıcı olarak yürütülecek komutları gerektirir. Öte yandan, #verilen Linux komutlarının doğrudan kök kullanıcı olarak veya sudokomut kullanılarak root / yönetici ayrıcalıklarıyla yürütüleceğini belirtir .

Yazılım yükleme

GNU / Linux sisteminizin varsayılan kurulumu, gereksinimlerinize uygun ek yazılımlar içerecek şekilde özelleştirilebilir ve sıklıkla özelleştirilebilir. Çeşitli GNU / Linux dağıtımları arasında bir fark varsa, yazılımın nasıl kurulduğu budur. Yazılım, ilgili dağıtım paketi deposundan temin edilebilen paketler halinde teslim edilir.

Yazılım paketi yönetimi söz konusu olduğunda GNU / Linux dağıtımlarının iki ana dalı vardır.

Yani, DEB ve RPM . İlk şube yazılımı aptve ikinci şube yumyazılımı yüklemek için komutu kullanıyor . Elbette, yazılım kurulumu veya bakımına yardımcı olacak başka birçok yardımcı komut vardır, ancak temel bilgiler aşağıda açıklanmaktadır.

İlk olarak, kurmak istediğimiz yazılımın paket adını aramaya başlarız. Diyelim ki torrent dosyalarını indirebilmemiz için bir çeşit torrent istemcisi kurmamız gerekiyor. İlk olarak, bir paket adı arıyoruz:

DEB GNU/LINUX SYSTEMS:
$ apt search torrent client
RPM GNU/LINUX SYSTEMS:
$ yum search torrent client

Yukarıdaki komutlar, paket adlarının ve ilgili açıklamalarının bir listesini oluşturur. Açıklama sütununu okuyun ve yüklemek istediğiniz sol sütundan bir paket seçin. Kurmak istediğiniz paketi seçtikten sonra, paketi kurmak için ilgili paket yönetimi komutunu tekrar çalıştırın.

Diyelim ki yüklemek istediğimiz paketin adı bittorrent. Kurulumu başlatmak için komutumuzun bir önceki bölümde açıklanan yönetici ayrıcalıklarıyla yürütülmesi gerekir. İstendiğinde, yyüklemeyi gerçekleştirmek için yazın :

DEB GNU/LINUX SYSTEMS:
$ sudo apt install bittorrent
RPM GNU/LINUX SYSTEMS:
$ sudo yum install bittorrent

Hızlı ipucu:

apt searchKomutun yürütülmesi, terminal ekranınıza sığmayacak uzun bir paket listesi oluşturabilir. Bu rahatsızlığın üstesinden gelmek moreiçin boşluk tuşunu kullanarak komutun üzerine gelin ve listeyi aşağı kaydırın. Misal:

$ apt search YOUR SEARCH KEYWORDS | more

To çıkın ve komut satırı basına dönmek qtuşuna basın.

Disk alanı kullanımını kontrol etme

Bu bölümde, bir dizin ve dosya boyutunun nasıl kontrol edileceğini ve mevcut disk alanı kullanımınız hakkında nasıl bilgi edineceğinizi öğreneceksiniz. Bu bölümde ele alacağımız ilk Linux komutu dfkomuttur. Komut adı d isk f ree dfkelimelerinin kısaltmasıdır . Komut herhangi bir parametre olmadan yürütüldüğünde, komut, kilobayt cinsinden erişilebilen tüm bölümler için kullanılmış ve kullanılabilir disk alanı hakkında bilgi verir. Varsayılan komut çıkışı disk kullanım bilgilerini kilobayt cinsinden yazdırır. Ancak, bu davranışın üzerine aşağıdaki seçenek kullanılarak yazılabilir :

dfdf-h

$ df -h 

İstediğiniz dizinin boş disk alanını denetlemek için bu dizinin tam yolunu dfkomuta parametre olarak eklemeniz yeterlidir . Misal:

$ df -h /home

Artık boş disk alanını kontrol etmeyi öğrendiğimize göre, bir dosya ve dizin boyutu hakkında nasıl bilgi alınacağını bilmek de önemlidir.

İnsan tarafından okunabilir biçimde dosya boyutu hakkında bilgi almak için, yukarıdaki uzun lskomutu -l(uzun listeleme) ve -h(insan tarafından okunabilir) seçeneklerle ve söz konusu dosyanın tam veya göreli yolunun birleşimi ile kullanabiliriz . Örneğin, aşağıdaki lskomut swapfilekök dizinde bulunan adlı dosyanın boyutunu döndürür /:

$ ls -lh /swapfile

Bir dosya boyutunu kontrol etmekle aynı şekilde dudizin boyutunu kontrol etmek için komutu kullanabiliriz . duDizin parametresi ile birlikte sağlandığında , komut varsayılan olarak aşağıdakilerdeki tüm dizinlerin boyutunu görüntüler:

$ du -h /home/

Tek bir dizinin toplam boyut özetini elde etmek için -sseçeneği kullanın. Bir kez daha, bu bölümdeki tüm yukarıdaki örneklerde olduğu gibi, insan tarafından okunabilir çıktıyla ilgileniyoruz, bu nedenle şu -hseçeneği kullanıyoruz :

$ du -sh /home/

Egzersiz yapmak:

man lsTüm olası lskomut seçeneklerine hızlı bir genel bakış için komutu çalıştırın . lsTüm dizinleri disk boyutlarına göre sıralanmış bir dosyayı azalan sırada listelemek için bu komutu nasıl kullanacağınızı bulabilir misiniz ?

Dosya ve dizin sıkıştırma

Bu bölümde, GNU / Linux sistemindeki dosyaları sıkıştırmanın ve sıkıştırmasını açmanın birkaç yolunu ele alacağız. Öğreneceğiniz ilk araçlar tarve gzipkomutlarıdır. tarKomut çoğunlukla tek bir dosya haline dizinin tamamını birleştirmek ve gerekirse isteğe süreçte sıkıştırma uygulayarak için kullanılır.

Aşağıdaki tarkomut örneği, tüm dizini my_dirtek bir dosyada birleştirir my_dir.tar:

$ tar cf my_dir.tar my_dir

Ortaya çıkan dosyayı daha da sıkıştırmak için şu gzipkomutu kullanarak sıkıştırılmış bir dosya üretebiliriz my_dir.tar.gz:

$ gzip my_dir.tar

Bununla birlikte, çoğu zaman dizini yine de sıkıştırmamız gerekir, bu nedenle yukarıdaki komutlara alternatif olarak hem tarve gziparaçları birleştiren dizini sıkıştırmak mümkündür :

$ tar cxf my_dir.tar my_dir

tarVe gzipkomutlarının birleşimi ile üretilen dosyalara gzip tarballs veya sadece tarballs denir .

Herhangi bir tarball'ı açmak için işlemi geri alabiliriz, ancak bunun yerine komutu gzipkullanacağız gunzip. Örneğin, gzip tarball'ı açmak my_dir.tar.gziçin şu gunzipkomutu kullanabiliriz :

$ gunzip my_dir.tar.gz

Yukarıdaki komut dizini my_dir.tariçeren orijinal dosyamızı üretecektir my_dir. tarKomutu kullanarak, orijinal my_dirdizini almak için bu tarball'ı paketinden çıkarabiliriz :

$ tar xf my_dir.tar

Kapatma ve yeniden başlatma

GNU / Linux işletim sisteminin kapatılması ve yeniden başlatılması söz konusu olduğunda, yeniden başlatmayı ve kapatmayı gerektiren tek bir komut öğrenmeniz gerekir. Bu komut sezgisel olarak adlandırılır shutdown.

Evet, örneğin init 6veya rebootkomutu ile sisteminizi yeniden başlatabileceğiniz doğrudur , ancak shutdownkomutu öğrenmek size daha fazla güç ve seçenek sunar. Aşağıda shutdownkomutun birkaç örneği vardır .

İlk shutdownkomut örneği sisteminizi bir dakika içinde yeniden başlatır:

$ sudo shutdown -r

GNU / Linux sisteminizi yeniden başlatmak için hemen çalıştırın:

$ sudo shutdown -r now

shutdownKomutu kullanarak sisteminizi kapatmak , yukarıdaki yeniden başlatma komutlarında gösterilenle aynı prensibi izler. Aşağıdaki iki örnek, sistemin bir dakika içinde, hemen ve 1,5 saat (90 dakika) gecikmeyle nasıl kapatılacağını gösterir:

$ sudo shutdown
$ sudo shutdown now
$ sudo shutdown +90

Gecikmeli sistem kapatma işlemini gerçekleştirdiyseniz kapatma işlemini şu yollarla iptal edebilirsiniz:

$ sudo shutdown -c

Gelişmiş Linux Komutları

İnternet / Ağ bağlantısında sorun giderme

Bu bölüm size bazı temel ağ oluşturma becerilerini tanıtacaktır. Özellikle, uygun bir İnternet bağlantısı kurmak için gereken hizmetlerin IP adresini nasıl elde edeceğinizi ve ağ bağlantısı ile Internet bağlantısı sorunlarını nasıl gidereceğinizi öğreneceksiniz. Komutu

kullanarak yerel IP adresimizi alarak başlayalım ip. ipKomut dahil bir dizi seçeneği vardır addressya aseçeneğini kullanılabilir ve etkin ağ arayüzleri tüm atanmış IP adreslerini görüntülemek için kısa:

$ ip a

Yukarıdaki komut sistem tarafından kullanılmakta olan IP adresini gösterir. Lütfen ağ arayüzü adınızın farklı olabileceğini unutmayın. Bir sonraki örnekte, ağ geçidinizin IP adresini alıyoruz. ipKomutu bir kez daha kullanıyoruz ancak bu sefer r(route) seçeneğiyle:

$ ip r

Bulmacanın bir sonraki parçası DNS (alan adı sunucusu) IP adresidir. Ana bilgisayar adlarını IP adresine çözümlemek için sisteminizin hangi DNS sunucusunun kullanıldığını kontrol etmek için , daha önce açıklandığı gibi komutu /etc/resolv.confkullanarak dosyanın içeriğini kontrol edin cat:

$ cat /etc/resolv.conf

Artık en temel ağ yapılandırma bilgilerini edindikten sonra, örneğin İnternet bağlantısı gibi birçok ağ bağlantısı sorununu gidermek için kullanabiliriz. Bu görev için en iyi araç pingkomuttur. Komutu

kullanarak pingherhangi bir IP adresine veya ana bilgisayara bağlantıyı test edebiliriz. pingKomut istenilen ana bilgisayar veya IP adresine bir paket göndermek ve bize sonucu hakkında bilgi verecektir. Varsayılan olarak, pingkomut seçilen IP adresine veya ana bilgisayara sonsuz bir ping gönderir. Sürekli kesmek pingiçin CTRL+Ctuş bileşimine basın . Alternatif olarak, -cseçeneği, göndermek istediğiniz paket sayısını gösteren sayının birleşimi ile birlikte kullanın . Örneğin:

$ ping linuxconfig.org 
PING linuxconfig.org (104.24.11.18) 56(84) bytes of data.
64 bytes from 104.24.11.18 (104.24.11.18): icmp_seq=1 ttl=57 time=9.83 ms
64 bytes from 104.24.11.18 (104.24.11.18): icmp_seq=2 ttl=57 time=10.0 ms
64 bytes from 104.24.11.18 (104.24.11.18): icmp_seq=3 ttl=57 time=9.95 ms

--- linuxconfig.org ping statistics ---
3 packets transmitted, 3 received, 0% packet loss, time 2002ms
rtt min/avg/max/mdev = 9.833/9.933/10.008/0.073 ms

$ ping -c 2 8.8.4.4 
PING 8.8.4.4 (8.8.4.4) 56(84) bytes of data.
64 bytes from 8.8.4.4: icmp_seq=1 ttl=121 time=10.3 ms
64 bytes from 8.8.4.4: icmp_seq=2 ttl=121 time=10.4 ms

--- 8.8.4.4 ping statistics ---
2 packets transmitted, 2 received, 0% packet loss, time 1001ms
rtt min/avg/max/mdev = 10.340/10.412/10.485/0.125 ms

Herhangi bir İnternet bağlantısı sorunu yaşıyorsanız, yerel IP adresinizden veya herhangi bir ortak ana bilgisayardan başlayarak yukarıdaki IP adreslerinin tümüne ping uygulayarak ağ bağlantılarında sorun giderebilirsiniz. Bu stratejiyi kullanmak, aşağıda gösterildiği gibi ağ bağlantısı sorunlarınıza neden olan olası sorunu daraltmanıza yardımcı olacaktır.

İzinleri ve sahipliği değiştirme

GNU / Linux dosya sistemindeki her dosya veya dizine, farklı kullanıcılar ve çeşitli kullanıcı grupları ait olabilir. Ayrıca, her dosya veya dizin okuma, yazma ve yürütme gibi bir veya daha fazla izne uyacak şekilde ayarlanabilir. Dosya veya dizin izinleri veya sahipliği ile ilgili konu küçük bir kitabı kapsayabilir. Temel konularla ilgilendiğimiz için, başlamanıza yardımcı olacak bazı ipuçları.

Dosya veya dizin izinleriyle ilgili gerçek bilgileri elde ederek başlayalım. Bunu yapmak için , parametre olarak önceden öğrenilmiş lskomutu -lve bir dosya veya dizin adı ile yürütün . Örneğin:

$ ls -l dir/

Çıktı hakkında ayrıntılı bilgi aşağıdaki resimde gösterilmiştir. Lütfen ilerlemeden önce bilgileri sindirmek için biraz zaman ayırın:
Yukarıdaki görüntüde zaten belirtildiği gibi, okuma , yazma ve yürütme olmak üzere üç izin türü vardır . Aşağıdaki tabloda sembolik ve sekizli gösterimleriyle birlikte tüm izin türleri listelenmiştir:



GNU / Linux dosya sistemindeki dosya veya dizin izinlerini değiştirme aracıdır chmod. chmodKomutu kullanarak dosya veya dizin izinlerini değiştirmenin iki yolu vardır , yani sekizli veya sembolik gösterimle. Bu ikisinden en iyi yaklaşım, hatırlaması ve kullanması en kolay olanıdır.

Aşağıdaki örnek, dizin izinlerini aşağıdaki chmodşekilde değiştirmek için komutun hem sekizli hem de sembolik gösterimle nasıl kullanılacağını gösterir dir:



chmodSekizli ve sembolik izinler temsilini kullanan aşağıdaki iki linux komutu birbiriyle değiştirilebilir ve dirdizin izinlerini yukarıdaki gereksinimlere göre değiştirir:

OCTAL:
$ chmod 760 dir
SYMBOLIC:
$ chmod u=rwx,g=rw,o= dir

Bu bölümde ele alınacak son araç chownkomuttur. chownKomut kullanıcı dosya veya dizin sahipliğini değiştirmek için izin verir. Her dosya veya dizinin iki tür sahipliği vardır. Yani, bunlar kullanıcı ve grup sahipliği.

chownKomutu kullanarak sahipliği değiştirmek oldukça basit bir işlemdir. Dosya veya dizin sahipliğini değiştirmenin genel kuralı, chownkomuta iki parametre sağlamaktır. Sağlanan ilk parametre, bu dosya veya dizinin kendisine ait olmasını istediğimiz kullanıcı adını ve grup adını .ve söz konusu dosya veya dizin adını temsil eden ikinci parametreyi içerir.

Aşağıdaki chownLinux komut örneği file.txt, kullanıcının lubosve gruba ait tüm kullanıcıların sahip olduğu adlı dosyayı değiştirir linuxconfig:

$ chown lubos.linuxconfig file.txt

Aşağıdaki görüntü, bu bölümde tartışılanların kısa bir özetidir:

Egzersiz yapmak:

chmodLinux komutunun farklı izin varyasyonlarını deneyin . Bir dosyaya veya dizine aynı izin kümesinin uygulanmasının nasıl farklı olduğunu açıklayabilir misiniz?

Sistemin çekirdek sürümünü kontrol edin

GNU / Linux kutunuzda sorun gidermeniz gereken zamanlar vardır, bu nedenle şu anda çalışan çekirdeğiniz, yani Linux hakkında bilgi edinmeniz gerekir. Komutu bir kombinasyonuyla

kullanmak, çekirdek sürümünüz ve mimariniz hakkında ayrıntılı bilgi verir:uname-a

$ uname -a

Bunu biliyor muydun:

Linux gerçek işletim sisteminin komutları dayanmaktadır oysa gerçekte, sadece sistemin çekirdeğine karşılık gelir anahtar kelimeye GNU dolayısıyla olarak tüm işletim sistemini çağırarak özgür yazılım ikili , GNU / Linux veya Lignux sadece ona atıfta karşıtı olarak daha uygun ve teknik olarak doğru olarak Linux .

Sonuç

Hepsi bu kadar millet! Ancak, öğrenilecek başka bir şey olmadığını düşünmek için sizi kandırmak için bu makalenin uzunluğunu elde etmeyin. Aksine, bu makale yüzeyi zorlukla çizer, çünkü amaç okuyucuyu sadece bazı temel GNU / Linux komut satırı tekniklerine tanıtmaktı.

Bu makaleyi geliştirmeme yardımcı olmak için lütfen aşağıda geri bildirim sağlayın. Başka sorunuz varsa veya ek yardıma ihtiyacınız varsa, lütfen LinuxConfig forumunu ziyaret edin .

Bundan sonra ne öğrenmelisin? Temel bilgileri denemeye devam edin ve her gün repertuarınıza yeni Linux komutları eklemeye çalışın. Pratik yapmak mükemmelleştirir!

Temel Linux komutlarından memnun olduğunuzda, Bash Scripting Eğiticimi düşünün yeni başlayanlar için Linux komutlarını kullanarak kabuk komut dosyası oluşturma kombinasyonunu kullanarak görevleri otomatikleştirmeyi keşfederler.